Ik laat de motor van Humphry's BMW weleens afslaan, maar eigenlijk alleen als het per se niet moet, dat wil zeggen als we een lastig kruispunt snel over moeten steken op het moment dat er even ruimte is. Hoe dringender de noodzaak om meteen effe snel door te rijden, hoe zekerder het is dat ik na twee meter stil sta. Grrr. Nu ja, dat leren we wel af.
Op de autosnelweg heb ik veel ingehaald. Doorrijden tot je de koplampen van de zojuist ingehaalde wagen in de achteruitkijkspiegel ziet, kijken hoeveel ruimte er is om in te voegen, kijken of de wagen die dan voor me rijdt niet te langzaam gaat en zo niet dan kalm invoegen. Dat koplampen-zien is ergens wel zinnig, want daarstraks bleek die zojuist ingehaalde autobus niet achter me maar precies naast me te rijden en een ogenblik later haalde hij me vlot rechts in ook al reed ik keurig de maximale snelheid van 120km/u.
Lekkere koffie gedronken bij Humphry thuis, kennis gemaakt met zijn knappe vrouw Jenny en zoon Louis -- wat een oogverblindende familie! Bij de koffie keek ik een foto-album door. Jeffrey, de oudste, is nu op zee met een mijnenveger. Op zijn foto's in marine-uniform staat een jonge Denzel Washington breed lachend gearmd met de knapste meisjes.